Het aankijken.
Wat kijk jij zo door de dag heen aan? En wat zie je dan? Waar zie je dit? En wat gebeurt er als je iets aankijkt? Kijk jij jezelf aan? In de spiegel of in die figuurlijke plek waar je ‘iets tegen kan komen?’ Ik heb nog het een en ander aan te kijken.Jij hebt…
Als onzichtbare zijden draadjes…
Het blijft fascinerend. Paarden die staand kunnen slapen. De benen die zo geëvalueerd zijn, dat de gewrichten op slot kunnen. Benen die het paard dragen als het staande slaapt. Alles in dienst van overleven. Ik weet niet of ik staand kan slapen. Zittend slapen vind ik al lastig. Mits ik mijn hoofd ergens tegen aan…
Mama gelooft me niet en daar heb ik geen tijd voor.
Ik weet dat ze het probeert. Maar het lijkt alsof ik er niet meer tegen kan. Sinds mijn vader is vertrokken, lijkt het alsof mijn moeder ook is verdwenen. Mijn moeder. Wat een tof mens. We hadden altijd zoveel lol. Ik kon met haar praten en ze was zo sterk. Voor de duvel niet bang.…
Kinderen rouwen anders dan Volwassenen
Kinderen rouwen anders dan Volwassenen.Tekst Martine Huurman Dit betekent zeker niet dat zij minder voelen of ervaren. Sterker nog, kinderen pikken van alles op en maken alles mee. Bewust en onbewust.Het is met name het lichaam van kinderen waar de impact van verlies en grote veranderingen binnenkomt. Daar raakt de impact het meest. Kinderen hebben,…
Laden…
Er is iets fout gegaan. Vernieuw de pagina en/of probeer het opnieuw.
Over mij
Hoi, ik ben Lillie. Ik was voorheen editor van een tijdschrift, maar ben sinds 2017 fulltime moeder en freelance schrijver. Ik breng het grootste gedeelte van mijn tijd door met mijn kinderen en man bij The Brown Bear Family, maar deze blog gaat over mijn voorliefde voor eten en het delen van mijn favoriete gerechten!
Meld je aan voor mijn blog
Ontvang nieuwe berichten rechtstreeks in je inbox.