Kinderen rouwen anders dan Volwassenen

Kinderen rouwen anders dan Volwassenen.
Tekst Martine Huurman

Dit betekent zeker niet dat zij minder voelen of ervaren. Sterker nog, kinderen pikken van alles op en maken alles mee. Bewust en onbewust.
Het is met name het lichaam van kinderen waar de impact van verlies en grote veranderingen binnenkomt. Daar raakt de impact het meest. Kinderen hebben, afhankelijk van hun leeftijd en ontwikkeling, nog onvoldoende taal of woorden.
Waar het lichaam van alles meemaakt is geruststelling of ruimte om te uiten nodig.
Maar hoe doe je dat, als je een jong mens bent?
Hoe geef je aan wat er van binnen gebeurt, als je het zelf niet begrijpt?
Hoe kun je met al die verwarrende gevoelens en gedachten omgaan, als je ouders of omgeving het ook zwaar hebben?
Hoe kun je woorden of vorm geven aan wat er van binnen verandert?
Wat doe je als die leuke mooie wereld anders blijkt te zijn, dan je dacht.

Grote vragen voor jonge mensen.
Kinderen ontwikkelen zich snel. Je kunnen uiten is essentieel voor het behouden van gezonde veerkracht, ontspanning en groei. Maar dat kan een kind niet alleen. Het vraagt een ondersteunende omgeving.
Die omgeving kan uit van alles bestaan. Alle soorten ‘Ietsen en Iemanden’.
Per kind verschilt dit.

Ontbreekt het aan een afgestemde ondersteunende omgeving, dan kunnen zich spanning, onmacht, onrust, niet begrijpen en onderdrukte emoties opbouwen. Kinderen uiten deze gebundelde signalen van onveiligheid in probleemgedrag.
De omgeving reageert op het probleemgedrag en mist de signalen die er onder liggen.

Het gebeurt nog te vaak, dat kinderen onveiligheid van binnen, uiten in probleemgedrag. Het risico hierbij is, dat hun onveiligheid, verdriet, verwarring, niet begrijpen, ongemak, boosheid, verlorenheid niet opgemerkt wordt door de omgeving (thuis, school, sportclub, etc). Rouwsignalen worden als gedragsproblemen gezien.

Kinderen die afgerekend worden op probleemgedrag, komen alleen te staan met hun impact. Een eenzame plek.
Het zijn vaak juist dieren die de puurheid van deze kinderen opmerken. Dieren denken niet in problemen. Zij stemmen af op wat zich onderhuids toont. Ongewapend, open en vrij. Zonder verwachtingen, vragen of eisen.

Misschien ken je ze, kinderen die te boek staan als onhandelbaar of teruggetrokken stil, terwijl ze met een dier veranderen in gevoelig afgestemde mensjes. Rekening houdend met behoeften en de ruimte van de ander.

Het is aan ons volwassenen om de signalen van kinderen te herkennen;
Wij kunnen de taak oppakken om ons te verdiepen in hoe kinderen omgaan met de impact van verlies;
Wat wij als volwassenen kunnen doen en moeten laten;
Waar we een verschil kunnen maken;
Hoe we een emotioneel afgestemde omgeving kunnen creëren voor kinderen die te maken krijgen met ingrijpende veranderingen en verlies;
Hoe wij de directe omgeving van kinderen kunnen betrekken en/of ondersteunen.

Het vraagt ook van ons volwassenen om naar onze eigen lichamen te kunnen luisteren. Hoe gingen wij zelf met de impact van verlies om?
Wat gebeurt er met ons, als we in contact komen met kinderen die het lastig hebben?

Het toffe van het werken met kinderen blijft de lichte en zachte kant.
Kinderen hebben het nodig om te kunnen bewegen, te doen, plezier te maken, creativiteit in te zetten, eromheen te mogen bewegen, het er niet over te hebben, hun eigen tempo te bepalen en nog veel meer.

Wanneer je werkt met dieren, heb je toffe steunbronnen om je heen, die het makkelijker kunnen maken voor jou als begeleider.
Zonder dieren heb je misschien wat extra moed nodig om te spelen en je eigen creativiteit in zetten.

Rouw te Paard Jong Verlies is een leergang die bestaat uit 3 dagen.
Gedurende die 3 dagen krijg je meer informatie over de impact van jong verlies en hoe kinderen hier mee omgaan.
De dagen zijn boordevol activiteiten en tools.
Na iedere dag kun je direct praktisch aan de gang.
Meer informatie over de inhoud en het programma vind je hier

Een inspirerende, gezellige en plezierige leergang voor volwassenen die meer willen weten over dit alledaagse onderwerp. Verlies hoort immers bij het leven.